- sübutlu
- прил.1. доказательный, убедительный2. доказуемый
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sübutlu
Смотреть что такое "sübutlu" в других словарях:
sübutlu — sif. Sübutu, dəlili olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müstənid — ə. 1) bir şeyə istinad edən; əsaslanan; 2) dəlili olan; sübutlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dəlilli — sif. Dəlili olan; sübutlu, əsaslı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inandırıcı — sif. və zərf İnandıran, qaneedici, sübutlu, əsaslı, tutarlı. İnandırıcı dəlillər. İnandırıcı sübut. – C. Məmmədquluzadə Novruzəlilərin ürəkdağlayan, yazıq, ağır və köməksiz həyatlarını çox təbii və inandırıcı təsvir edir. M. İ.. Şeydanın həm elmi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isbatlı — sif. dan. 1. Sübutlu, sübut olunmuş, dəlilli. 2. Layiqli, görkəmli, yararlı. İsbatlı adam. İsbatlı paltar. İsbatlı olmaq – layiqli olmaq, yaramaq. Çoxları da yüngül, isbatlı olsun deyə, İlyasa tikməli ipək yaylıqlar hazırlamışdılar. . M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəddedilməz — sif. Rədd edilə bilməyən; əsaslı, sübutlu. Rəddedilməz dəlil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutarlı — sif. 1. Əsaslı, yerli yerində, sübutlu, inkaredilməz, hədəfə düşən, düzgün, dəqiq. Tutarlı sübut. Tutarlı cavab. – Lakin bir adamı yıxmaq üçün tutarlı bir bəhanə də lazımdır. M. C.. Vəkilin tutarlı dəlillərini; Eşidib, az qalır, qalxıb əl vura. B … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
